Ο προγραμματισμένος εγκέφαλος των μωρών.
Είναι γνωστό ότι, από την ενδομήτριο ακόμα περίοδο, το έμβρυο βάζει, αντανακλαστικά, το μεγάλο δάκτυλο στο στόμα, ενώ από τον δεύτερο μήνα της ζωής αρχίζει συστηματικά το πιπίλισμα του αντίχειρα.  Σύμφωνα με τους ειδικούς, αρχικά  τα μωρά μαθαίνουν να χρησιμοποιούν το στόμα, για να τρέφονται με γάλα από το στήθος της μητέρας ή αργότερα από το μπιμπερό για να επιβιώσουν.  Μόλις λοιπόν ο εγκέφαλός τους ωριμάζει και τους επιτρέψει να πιάνουν αντικείμενα, τα φέρνουν στο στόμα, το οποίο ήδη γνωρίζουν καλά από τη σχέση του με το στήθος της μητέρας. Επειδή  μάλιστα, το στόμα είναι πλουσιότατο σε νεύρα, πολλά μηνύματα στέλνονται από εκεί στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πληροφορίες και κατ’ επέκταση η γνώση. Αυτή η επέκταση της γνώσης παίζει μεγάλο ρόλο στη διανοητική ανάπτυξη του παιδιού.
Επομένως, μέσω του στόματος, αυτή την περίοδο της ζωής τους, τα μωρά παίρνουν πολλά ερεθίσματα για να αναπτυχθούν φυσιολογικά. Με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουν, εκτός από το ποια γεύση έχουν τα πράγματα, το σχήμα τους και την υφή τους. Έτσι, ικανοποιούν την ενστικτώδη περιέργειά τους και την επιθυμία να εξερευνήσουν  τον κόσμο που τα περιβάλλει.

Σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήγαγαν ερευνητές από το Ινστιτούτο Γνωστικών Επιστημών στη Bron της Γαλλίας, ο εγκέφαλος των μωρών είναι «προγραμματισμένος» να προβαίνει σε αυτή τη συμπεριφορά από τη γέννησή τους.Προκειμένου να ερευνήσει αυτό το ανθρώπινο χαρακτηριστικό, η νευροψυχολόγος Angela Sirigu και οι συνεργάτες της εξέτασαν 26 ασθενείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο.Ενώ ήταν αναίσθητοι, ήταν σε θέση να κάνουν εννιά από τους ασθενείς να κινήσουν τα χέρια τους προς το στόμα τους, ενεργοποιώντας περιοχές του εγκεφάλου τους, οι οποίες είναι γνωστό ότι «πραγματοποιούν» αυτές τις λειτουργίες/δραστηριότητες.

Το γεγονός ότι αυτού η συμπεριφορά είναι προγραμματισμένη στην ίδια περιοχή του εγκεφάλου σε κάθε άνθρωπο, υποδηλώνει ότι είναι κατά πάσα πιθανότητα μια ικανότητα που έχει ο καθένας από εμάς πριν από τη γέννησή του.Αν ήταν μια ικανότητα που μαθαίνει κανείς θα συμμετείχαν κι άλλες περιοχές του εγκεφάλου, ενώ θα ήταν επίσης διαφορετικές σε κάθε άτομο. Όμως οι ερευνητές δεν παρατήρησαν κάτι τέτοιο.Αυτό, σύμφωνα με το δημοσίευμα, υποδηλώνει ότι οι κινήσεις που κάνουν τα μωρά (κινώντας τα χέρια τους προς το στόμα τους) ίσως είναι «προγραμματισμένες» στον εγκέφαλό μας.

Πηγές

http://bit.ly/21EUsYQ

http://bit.ly/1T4WHo1

 

Μαυρομάτης Απόστολος
  Π.Ε. Λογοθεραπευτής-Ιπποθεραπευτής
logotherapeiapadovan.gr
ippotherapeia.gr

Leave a comment